Beton heeft bijzondere eigenschappen die al in het verre verleden ontdekt werden. Ondanks deze eigenschappen ontstaat er soms ook schade aan beton en heeft deze reparatie en bescherming nodig. De verschillende schades en de verschillende oorzaken hebben ertoe geleid dat al sinds vele jaren verschillende instandhouding-, reparatie- en onderhoud principes worden toegepast.
Ook beton heeft bescherming nodig en moet gerepareerd worden. Ondanks de bijzondere eigenschappen ontstaat er ook schade aan beton, die reparatie en bescherming noodzakelijk maakt. Verschillende invloeden van binnenuit of van buitenaf kunnen de kwaliteit en bestendigheid van beton zeer nadelig beïnvloeden. Door de typische toepassing van staal in beton c.q. gewapend beton, ontstaat één van de belangrijkste schademechanismen, namelijk het roesten – corroderen – van de wapening. Dit is meestal het gevolg van de carbonatie van beton en door indringing van chloride (bijvoorbeeld dooi zout). Daarbij komen ook nog schades door het constant indringen van vocht via extreem kleine of grote scheurvorming wat eveneens weer kan leiden tot corrosie en vorstschade.
De verscheidenheid van schade alsmede de verschillende oorzaken hebben ertoe geleid dat als sinds vele jaren verschillende instandhoudings-, reparatie- en onderhoud principes worden toegepast.
Beton en corrosie
Cementsteen is vanuit thermodynamisch gezichtspunt gezien een instabiel product. Dit gegeven was lange tijd niet bekend of hieraan werd geen aandacht geschonken. In het verleden werd bij betonbouwwerken veel meer aandacht geschonken aan de functionaliteit en de kosten, dan aan de duurzaamheid. De hierdoor ontstane schades ontstonden meestal in de eerste jaren nadat het bouwwerk gereed was.
Schades aan het beton zelf kunnen het gevolg zijn van:
- - Ongeschikte materialen bij de productie
- - Onverdraagzaamheid van de verschillende bestanddelen
- - Invloeden vanuit de omgeving
- - Het gebruik
- - Constructiefouten
- - Uitvoeringsfouten
Afhankelijk van de omstandigheden waaraan het beton is blootgesteld, zijn er verschillende vormen van aantasting:
- - Door vorst, met of zonder dooizout
- - Door chemische invloeden
- - Door mechanische belasting en slijtage
Aan deze opsomming ziet men dat er onderscheid gemaakt moet worden tussen omgevingsinvloeden en productietekortkomingen. Milieu-invloeden vallen onder de omgevingsinvloeden. Milieu-invloeden kunnen afvalgassen zijn, zure neerslag, vorst en dooi, maar ook eenvoudig het CO2 uit de lucht. Hierbij wordt ofwel direct schade aan het beton aangebracht of de eigenschappen dusdanig veranderd dat de wapening in het beton begint te roesten. Omdat gecorrodeerd c.q. geroest staal een groter volume heeft dan niet gecorrodeerd staal ontstaan enorme krachten c.q. spanningen. Het beton op het staal kan gaan scheuren of van de ondergrond losspringen. Wanneer de wapening vlak aan het oppervlak ligt kunnen dergelijke schades, indien het beton niet beschermd is, zeer snel ontstaan.
In vers beton is de wapening door de hoge alkaliteit van het poriënwater beschermd tegen corrosie. In een omgeving van een dergelijke pH-waarde vormt zich op het staaloppervlak een microscopisch dunne oxidatie laag, welke aantasting nagenoeg uitsluit.
Wanneer de pH-waarde van het beton door carbonatie als gevolg van CO2-opname uit de lucht beneden de 10 zakt of het chloridegehalte de kritische grens overschrijdt, gaat de “natuurlijke” corrosiebescherming plaatselijk of over grotere oppervlaktes verloren. Is een dergelijke toestand bereikt, dan komt het, indien er ook vocht aanwezig is (als elektrolyt) en zuurstof (bijna altijd aanwezig), tot roestvorming.
Omdat de corrosieproducten een groter volume hebben dan het oorspronkelijke, niet gecorrodeerde staal, springen er vaak stukken beton los tot op de wapening.
Voorwaarden voor dit corrosieproces van de wapening:
- - Elektrische geleding van metaal (altijd aanwezig)
- - Anodische ijzerontbinding met mogelijk zijn (het dalen van de pH-waarde beneden 10)
- - Elektrolytische geleiding rondom het betonijzer/staal
- - Spannings-respectievelijk potentiaalverschil
- - Zuurstof in het elektrolyt (behalve onder water altijd aanwezig)
Mortels
Mortel wordt in de volksmond ook vaak wel specie genoemd en is een enorm veel gebruikt materiaal voor uiteenlopende klussen in en om het huis. Mortel is enorm veelzijdig. Het wordt gebruikt voor bijvoorbeeld stukadoorswerk, voegwerk, tegelwerk en metselwerk. Toch zijn er ontzettend veel verschillende soorten mortels en species op de markt.
Elke type mortel heeft een andere samenstelling. Maar één ding hebben ze gemeen: de basismortel bestaat over het algemeen uit 3 ingrediënten, cement, zand en water.
Het belangrijkste is het bindmiddel in de mortel. Dit is meestal cement, maar kan ook kalk of een combinatie van cement en kalk zijn. Het zand wat in de mortel zit, noemen we ook wel toeslagstoffen. Zand kent een enorme verscheidenheid in korreldikte en grootte. Maar één ding heeft het gemeen na aanraking met water een het bindmiddel ontstaat er een chemische reactie. Door deze reactie gaan de korrels aan elkaar kleven en uiteindelijk uitharden. Afhankelijk van de klus en de gewenste consistentie zijn er tal van mortels op de markt. In onze webshop vindt u dan ook een talrijk aanbod van species en mortels uit het Remmers assortiment.
